گوشی بازار

 

آمار فروش HMD Global ممکن است در مقایسه با شیائومی (Xiaomi ) و ریل می (Realme) قطره ایی در دریا باشد، اما موفق شده با گوشی های برند نوکیا و مجموعه ایی از دستگاه های خوش ساخت با پشتیبانی طولانی مدت و ارائه تجربه کاربری فوق العاده جایگاه مناسبی برای خود دست و پا کند. جدیدترین گوشی این شرکت نوکیا 7.2، چندی است وارد بازار شده، بر آن شدیم تا بررسی جامع و کاملی از این گوشی زیبا داشته باشیم. با ما همراه باشید تا نوکیا 7.2 را بیشتر بشناسیم.

گوشی نوکیا 7.1 در سال گذشته معرفی و به بازار عرضه گردید. این گوشی دارای طراحی زیبا و دوربین های قابل قبولی می باشد. با این حال عملکرد دستگاه چندین تاثیرگذار نبوده است. حال که گوشی نوکیا 7.2 معرفی و ارائه شده، فکر می کنید آیا این گوشی جدید این مورد را بهبود بخشیده است؟ اگر قصد خرید نوکیا 7.2 را دارید با ما همراه باشید.

بررسی گوشی نوکیا 7.2

طراحی

یکی از تصمیم‌ها در خصوص طراحی که باعث شده است ما به شدت از تولید مدل قبلی یادآوری کنیم، طراحی تمام پلی کربنات نوکیا 7.2 است. هیچ کس نمی‌تواند پلاستیک را به همان اندازه نوکیا فشرده کند و خب کمی از آن سحر و جادو در اینجا وجود دارد.

از پلاستیک مشکی صاف و حاشیه‌اش گرفته تا پایان کمی مات در پانل عقب. این تلفن از ظرافت استفاده کرده است، که شاید برجسته‌ترین نقطه فروش‌اش باشد.

دکمه صدا و دکمه پاور در اطراف گوشی هستند. همین مورد در مورد کلید دستیار Google Assistant در سمت چپ نیز صدق می‌کند. آخرین نوآوری تلفن‌های برند نوکیا، LED اعلان است که آن را در دکمه پاور جاسازی کرده و درست همانطور که تبلیغ می‌شود کار می‌کند. وقتی یک اعلان ظاهر می‌شود، دکمه جانبی یک سایه سفید نرم را نشان می‌دهد. این نور به صورا گسسته است و عملکردی را که بسیاری از کاربران دوست دارند حفظ می‌کند.

نکته آخر و بسیار جذاب در بررسی طراحی گوشی Nokia 7.2 شیشه مات در پشتش است که اثر انگشت را جذب نمی‌کند.

 

صفحه نمایش

 

• 6.3 اینچ
• Full HD+ LCD صفحه نمایش
• Gorilla Glass 3
• HDR10

نوکیا 7.2 مجهز به آنچه که “صفحه خالص” نامیده می‌شود، است. یک بازاریابی پنلی با قابلیت HDR. این شرکت همچنین ادعا می‌کند که می‌تواند محتوای پویای استاندارد را به محدوده high-dynamic تبدیل کند.

 

رنگ‌ها به نظر دقیق و پر جنب و جوش می‌رسند. با این حال، چیزی در مورد میزان سیاهی وجود دارد که می‌توانید فقط در یک صفحه AMOLED یافت کنید. سیاه‌ها در این نمایشگر به رنگ خاکستری عمیق به نظر می‌رسند و هنگام تماشای فیلم‌های تاریک مانند Stranger Things در Netflix به سمت فیلم شما راهی می‌شوند. علاوه بر این، هنگام مشاهده تلفن از زاویه‌های تیز، تغییر رنگ قابل مشاهده است، که قطعاً جذاب نیست.

 

دید در فضای باز کاملاً خوب است. ما سطح روشنایی در اوج را در حدود 523 نقطه اندازه گیری کردیم که برای استفاده در فضای باز کافی است. این گوشی دارای یک حالت کنتراست پویا است که بسته به نوع برنامه‌هایی که در حال اجرا هستید می‌توانید دمای رنگ و وایت بالانس را تنظیم کنید. این گوشی می‌تواند تعادل رنگ سفید را بر اساس نور محیط تنظیم کند و این قابلیت مشابه ویژگی نور شب در اندروید است.

دوربین

به طور کلی، نوکیا 7.1 عکس های "خوبی" ثبت میکرد. تصاویر ثبت شده با این دستگاه به راحتی قابل اشتراک در توییتر و اینستاگرام است، ولی مورد مصرفشان فقط همین بود. نوکیا اما محدودیت ها را در نسخه 7.2 فراتر برده است و این امر از ساختمان دوربین گرد بخش پشتی این محصول هم قابل مشاهده است. به طور کلی در این ساختمان دوربین سه لنز قرار گرفته که از یک دوربین 48 مگاپیکسلی اصلی، یک دوربین فوق عریض 8 مگاپیکسلی فوق عریض و یک سنسور سنجش عمق 5 مگاپیکسلی برای خلق پرتره تشکیل شده است.

نوکیا به راستی دوربین های Nokia 7.2 را به عنوان مهمترین بخش دستگاه معرفی رده است و همانطور که انتظار دارید، ترکیبی از نقاط قوت و ضعف در آن دیده میشود.

دوربین 48 مگاپیکسلی اصلی، عکس هایی پر از جزئیات ثبت میکند و به طور کلی رنگ بندی زنده ای دارد ولی بدون ایراد هم نیست. برخی از تصاویر، بیش از حد شارپ شده اند، رنگ های قرمز گاهی بسیار روشن تر به نمایش در می آیند به حدی که به صورتی میگرایند و عکسبرداری در نور کم هم جای بهبود زیادی دارد. عکسبرداری در شرایطی با نور کافی، معمولا به نتایج قابل قبولی می انجامد ولی این سنسور در شرایط های مختلف به سادگی با چالش رو به رو میشود. لازم به ذکر است که با توجه به اینکه با یک گوشی 350 دلاری طرف هستیم، این مشکلات کمی دور از انتظار هستند.

باتری گوشی نوکیا 7.2

نوکیا 7.2 از باتری 3500 میلی آمپر ساعتی استفاده می کند که با توجه به نمایشگر 6.3 اینچی و در مقایسه با بیشتر میان رده های امروزی که از باتری 4000 میلی آمپر ساعتی استفاده می کنند، رقم چندان بزرگی به شمار نمی آید. با این حال بد نیست بدانید که ظرفیت باتری این محصول در مقایسه با نسل قبلی یعنی نوکیا 7.1، حدود 440 میلی آمپر افزایش داشته است. در تست پخش مداوم ویدئو، نوکیا 7.2 توانست زمان تقریبی 10 ساعت را دوام بیاورد که رکورد ضعیف تری در مقایسه با برخی گوشی های دارای نمایشگر اولد می باشد. در تست ترکیبی PCMark نیز این گوشی حدود 12 ساعت دوام می آورد که رقم مناسبی به شمار می آید و می توان گفت که در استفاده نیمه سنگین، نوکیا 7.2 می تواند تا 1 روز کاربر را همراهی کند.

(توجه داشته باشید که شارژدهی یک محصول با توجه به نوع استفاده هر کاربر، می تواند متفاوت باشد)

در بحث سرعت شارژ نیز نوکیا 7.2 عملکردی ضعیف تر از رقبای هم رده خود دارد. در داخل جعبه این گوشی شارژر 10 واتی قرار داده شده است و جالب است بدانید که با وجود پشتیبانی پردازنده، این گوشی از شارژ سریع پشتیبانی نمی کند و در تستی که با آداپتور QC 3.0 داشتیم، تفاوتی در زمان شارژ در مقایسه با شارژر قرار گرفته در داخل جعبه ایجاد نشد. لازم به ذکر است که باتری نوکیا 7.2 با استفاده از تجهیزات قرار گرفته در داخل جعبه، در زمان 30 دقیقه، حدود 32 درصد شارژ می شود و شارژ کامل آن، در زمان تقریبی 2 ساعت انجام می گیرد.

جمع بندی

نوکیا 7.2 محصولی زیبا و متفاوت از کمپانی با سابقه و خوش‌نامی‌ست که این روزها به خصوص در زمینه نرم‌افزاری با ارائه محصولات خود تحت پلتفرم Android One، خیال کاربران را برای دریافت آپدیت‌های اندرویدی در حداقل دو سال آینده آسوده ساخته است. از شکل ظاهری گوشی و رنگ‌آمیزی جالب‌توجه آن در بخش پشتی می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و مقاومت شیشه (؟) مات آن در برابر جذب اثرات انگشت نیز به این جذابیت بیش از پیش افزوده است. از سوی دیگر برجستگی بیش از اندازه محوطه لنز در بخش پشتی یکی از نکات منفی در طراحی نوکیا 7.2 به حساب می‌آید و خمیده نبودن کناره‌های گوشی در هر دو بخش رویی و پشتی نیز تأثیر مشهودی در بیشتر به نظر رسیدن ضخامت گوشی بر جای گذاشته‌اند.

کیفیت صفحه‌نمایش با وجود آن‌که در مقایسه با نمونه‌های برتر LCD و OLED در همین رده قیمتی در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد اما در مجموع نسبتا رضایت‌بخش بوده و در شرایط مختلف نوری، می‌توان بدون مشکل از آن استفاده کرد. از کیفیت دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی تا حدودی نسبتا زیادی می‌توان رضایت داشت و با آن‌که در زمینه کیفیت رنگ‌ها، با نتیجه دلخواه فاصله مشخصی دارد اما تصاویر آن به شرط نور مناسب کیفیت قابل‌قبولی را در بر دارند. از فیلم‌برداری این دوربین به دلیل نبود لرزه‌گیر در وضوح 4K و جزییات پایین و رنگ‌های غیر صحیح در وضوح 1080p رضایت چندانی نداشتیم و غیبت نرخ برداشت 60 فریم در ثانیه‌ای نیز به این شرایط نامساعد بار دیگر دامن می‌زند. از کیفیت دوربین واید این مجموعه نیز به دلیل نبود فوکوس نمی‌توان رضایت داشت و با وجود گستردگی میدان دید، جزییات اندکی را ثبت می‌کند.

دوربین اصلی در محیط‌های کم‌نور و شب نیز چندان بی‌کیفیت‌ نیست اما فعال کردن Night Mode نه‌تنها تأثیر مثبتی در نتیجه نهایی برجای نمی‌گذارد بلکه حتی از آن می‌کاهد (جزییات بیشتر در بخش دوربین). بخش پردازشی گوشی با این‌که هنوز امتیازهای نسبتا قابل‌قبولی را در تست‌ها و بنچ‌مارک‌ها به خود اختصاص می‌دهد اما با قدمت بیش از 2.5 سال حرف چندانی در مقایسه با رقبای هم‌قیمت و جوان‌تر این مدل نداشته و در نگاه خریداران حرفه‌ای‌تر موبایل، امتیاز پایینی را کسب می‌کند. Sanpdragon 660 با لیتوگرافی 14 نانومتری همچنین در زمینه مصرف انرژی و دوام باتری نیز در مقایسه با همتایان 10 و 11 نانومتری آن در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد. حافظه داخلی بالا و ارائه اسلات جداگانه کارت حافظه دو نکته مثبت قابل اشاره در این بخش به حساب می‌آیند. برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک کنید.